Першыя пачуцці патрыятызму. Даступныя яны ў дашкольным узросце? Можна сказаць, што так - дашкольніку даступныя пачуцці любові да сваёй сям'і, роднага краю, гораду, роднай прыроды. Гэта і ёсць пачатак патрыятызму, які нараджаецца ў спазнаньні, а фарміруецца ў працэсе штодзённага мэтанакіраванага выхавання. 

    На сучасным этапе выхаванне будучага грамадзяніна патрыёта сваёй краіны становіцца вельмі актуальным і асабліва цяжкім, патрабуе вялікага такту і цярпення. Патрыятычнае выхаванне дзіцяці - гэта аснова фарміравання будучага грамадзяніна. Задача выхавання патрыятызму ў цяперашні час вельмі складаная. Каб дасягнуць пэўнага выніку, неабходна знаходзіць нетрадыцыйныя метады ўздзеяння на дзіця, на яго эмацыйную і маральную сферы. Прычым такія метады якія, не здаваліся б дзіцяці сумнымі, празмерна павучальнымі, а натуральна і гарманічна напаўнялі яго светаўспрыманне маральным зместам. Ужо ў дашкольным узросце дзіця павінна ведаць, у якой краіне яно жыве, чым яна адрозніваецца ад іншых краін. Трэба як мага больш расказваць дзецям пра веску, у якой яны жывуць; выхоўваць пачуццё гонару за сваю веску. Прывучаць дзяцей асцярожна ставіцца да таго, што створана бабулямі, дзядулямі, мамамі і татамі. Падтрымліваць чысціню і парадак у грамадскіх месцах, удзельнічаць у стварэнні прыгажосці і парадку ў сваім двары, на вуліцы, у парках, у дзіцячым садзе.

     Існуюць разнастайныя формы выхавання ў дзяцей патрыятычных пачуццяў.Гэта гутаркі пра Радзіму, аб родным горадзе, аб прыродзе роднага краю, пра добрых людзей, чытанне дзіцячых кніг на патрыятычныя тэмы і дзіцячы фальклор рэгіёну у якім яно жыве, адпаведны падбор песен і вершаў для развучвання і, вядома, асабісты прыклад бацькоў. 

    Праз вывучэнне гісторыі і традыцый продкаў, выхоўваецца гонар і павага да роднай зямлі. Важная роля тут належыць казкам, якія перадаюцца ад пакалення да пакалення і вучаць дабру, дружбе, узаемадапамозе і працавітасці. Самабытны народны фальклор - выдатны матэрыял, які фарміруе любоў да Радзімы і патрыятычнае развіццё дзяцей. Таксама варта пазнаёміць іх з культурай, звычаямі і традыцыямі іншых народаў, сфарміраваць да іх прыязнае стаўленне.

     Дзецям уласцівыя няўстойлівасць увагі, стамляльнасць і кароткачасовасць інтарэсаў. Таму патрыятычнае выхаванне дзяцей дашкольнага ўзросту мяркуе неаднаразовы зварот да пэўных тэм, для фарміравання да іх ўстойлівай цікавасці. Для раскрыцця той ці іншай тэмы лепш за ўсё выкарыстоўваць працэс гульні. Напрыклад, дзецям вельмі цікава будзе гуляць у «падарожжа», падчас якога яны змогуць даведацца што-небудзь новае пра малую ці вялікую Радзіму, іншых краінах. Дзеці валодаюць наглядна - вобразным мысленнем, таму для лепшага засваення новай варта карыстацца ілюстрацыямі, мастацкай літаратурай і разнастайнымі прадметамі. Так наведванне музеяў адкрые перад дзецьмі новыя магчымасці для вывучэння гісторыі і побыту роднай зямлі.

    Адным з праяўленняў патрыятызму з’яўляецца любоў да прыроды. Яна вызначаецца беражлівым стаўленнем да яе, праяўляецца ў элементарным клопаце пра жывёл, у даступнай працы па вырошчванні раслін. Вялікае значэнне маюць прагулкі ў лес, на раку, у поле. Яны даюць магчымасць пазнаёміць дзяцей з некаторымі правіламі беражлівых адносін да прыроды. Пры азнаямленні з прыродай роднай краіны акцэнт робіцца на яе прыгажосць і разнастайнасць, на яе асаблівасці. Яркія ўражанні пра родную прыроду, пра гісторыю роднага краю, атрыманыя ў дзяцінстве, нярэдка застаюцца ў памяці чалавека на ўсё жыццё і фарміруюць у дзіцяці такія рысы характару, якія дапамогуць яму стаць патрыётам і грамадзянінам сваёй краіны. 

    Не менш важнай умовай маральна-патрыятычнага выхавання дзяцей з'яўляецца цесная ўзаемасувязь з бацькамі. Дотык да гісторыі сваёй сям'і выклікае ў дзіцяці моцныя эмоцыі, прымушае суперажываць, уважліва ставіцца да памяці мінулага, да сваіх гістарычных каранёў. Ўзаемадзеянне з бацькамі па гэтым пытанні спрыяе беражлівым адносінам да традыцый, захаванню вертыкальных сямейных сувязяў.

 http://nsportal.ru/detskiy-sad/regionalnyy-komponent